Zakopane to świetne miejsce nie tylko do spacerów po Krupówkach, ale przede wszystkim baza wypadowa w Tatry. W zależności od kondycji, umiejętności, czasu, pory roku, można wybrać szczyty łatwiejsze i trudniejsze, zarówno dla tych początkujących, jak i doświadczonych taterników. Sarnia Skała – szlak na ten szczyt należy do łatwiej dostępnych, nie wymagających specjalnych umiejętności czy nadzwyczajnej kondycji.
Moje spotkanie z nią odbyło się we wrześniu ubiegłego roku, przy ładnej, słonecznej pogodzie (deszczowe zdjęcia z Doliny Strążyskiej są z innej – bardzo mokrej wycieczki 😉 ). Wspomnienia mogą więc być tylko dobre, zwłaszcza że szczyt ten słynie przede wszystkim z najlepszego widoku na północną ścianę Giewontu a także Tatry Zachodnie i całe Zakopane.
Sprawdź też inne przepiękne i łatwe trasy w Tatrach.
Sarnia Skała – szlaki na szczyt
Szlak na Sarnią skałę – ciekawostki i informacje praktyczne
- Sarnia Skała znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego, dlatego odwiedziny tego miejsca łączą się z koniecznością kupienia biletu wstępu. Bilet możesz kupić w budkach przy wejściu na szlak (płatność kartą dozwolona) lub online na stronie TPN tutaj (link).
- Sarnia Skała ma wysokość 1377 m n.p.m, położona jest w pasie reglowym Tatr Zachodnich, między Doliną Białego, a Doliną Strążyską
- Szczyt ten, zwany niegdyś Małą Świnicą, Świniczką lub Świnią Skałą, swoją obecną nazwę zawdzięcza skałce podobnej do sarny lub rogów.
- Skała zbudowana jest z wapieni dolomitowych, kiedyś była celem poszukiwaczy skarbów, dziś jest miejscem występowania wielu gatunków roślin rzadkich w Polsce i całych Karpatach.
- Na Polanie Strążyskiej funkcjonuje herbaciarnia, która choć nie jest typowym schroniskiem górskim, pozwala odpocząć, napić się i zjeść ciepły posiłek.
Sarnia Skała – szlak przez Dolinę Strążyską
Do wylotu Doliny Strążyskiej możesz dojechać własnym transportem (znajdziesz tutaj płatne parkingi) lub skorzystać z komunikacji miejskiej z Zakopanego. Możesz też dotrzeć pieszo, podążając ulicą Strążyską. Z Krupówek do wejścia na szlak, jest ok. 2,5 km. Nazwa doliny pochodzi od słowa „strąga”, które na Podhalu oznacza zagrodę do dojenia owiec.
Po wykupieniu biletu do Tatrzańskiego Parku Narodowego, wkraczasz na teren reglowej doliny o długości ok 3 km. Na początku trasy możesz skorzystać z toalety (bezpłatne) oraz zapoznać się z tablicami informacyjno-edukacyjnymi TPN. Przez dolinę będziesz iść czerwonym szlakiem, a wędrówkę rozpoczynasz na wysokości ok. 900 m n.p.m. Obowiązuje zakaz wjazdu rowerów i wprowadzania psów.
Na szlaku podążasz szeroką, kamienistą drogą, wsłuchując się w szum górskiego potoku, który nazywa się (niespodzianka 😉 ) potokiem Strążyskim. Dolinę porastają lasy, jednak po obu stromych zboczach, widać liczne skalne turnie. Najsłynniejsze są kominy Strążyskie tj. pięć bardzo charakterystycznych, ostro zakończonych, dolomitowych skał, a także Kapelusze, Kiernia, Czarna Turnia czy skała Jelinka, z tablicą upamiętniającą Edwarda Jelinka – czeskiego literata i publicystę. Na trasie mijasz też Polanę Młyniska z drewnianą leśniczówką, gdzie leczone są czasem chore ptaki i inne dzikie zwierzęta oraz sztuczny zbiornik wodny – skupisko płazów.
Po ok. 2 km docierasz do Polany Strążyskiej (1000-1060 m n.p.m.) Znajdują się na niej dwa zabytkowe szałasy (pozostałość po prowadzonym tam niegdyś wypasie owiec), duży wapienny głaz zwany Sfinksem oraz oczywiście punt gastronomiczny – Herbaciarnia. Jeśli jesteś zmęczony_a lub głodny_a, możesz odpocząć i posilić się, podziwiając widok na Giewont (1.894 m n.p.m.)
Zbaczając lekko z trasy na Sarnią Skałę, warto odwiedzić wodospad Siklawica. To zaledwie 10-15 minutowa wędrówka z Polany Strążyskiej, żółtym szlakiem, który jednak jest wąski i kamienisty. Podejście to ok. 300 m i 59 m przewyższenia. Siklawica ma ok. 20 m wysokości i składa się z 2 pionowych ścian wodospadu (+ 1 niewidoczna ze ścieżki). Woda wypływa z północnej ściany Giewontu. Jej nazwa nawiązuje do Siklawy w Dolinie Pięciu Stawów i wynika z podobieństwa obu cieków (oczywiście jest istotna różnica wielkości – Siklawa ma ok. 70 m).
Wracając na Polanę Strążyską, czarnym szlakiem rozpoczynasz zdobywanie Sarniej Skały przez Czerwoną Przełęcz. Jest to dość wymagający odcinek trasy. Do położonej 250 m wyżej Czerwonej Przełęczy prowadzi wąskie i raczej strome podejście skalnymi stopniami, nie dające wiele szans na odpoczynek. Podejście to ma 1 km i według mapy powinno zająć około 40 minut.
Czerwona Przełęcz znajduje się na wysokości 1.301 m n.p.m. i znajduje się na grzbiecie oddzielającym Dolinę Strążyską od Doliny Białego. Jej nazwa pochodzi od zabarwienia gleby, z uwagi na zawartość związków żelaza w skałach budujących przełęcz. Na przełęczy znajdziesz drewniane ławki, na których możesz odpocząć po męczącym podejściu.
Warto zregenerować siły, bo czeka Cię jeszcze podejście na samą Sarnią Skałę. Trasa wynosi ok 0,5 km i niespełna 80 m przewyższenia. Podążasz czarnym szlakiem, podejście odbywa się po skalnych schodach. Tuż przed wierzchołkiem najbardziej wymagający fragment pokonujesz po skałach. Trzeba przepuszczać osoby schodzące z góry, gdyż wymijanie się na tym odcinku jest bardzo trudne. W przypadku brzydkiej pogody, gdy kamienie są śliskie bądź oblodzone, zachowaj szczególną ostrożność.
Jeżeli jednak pogoda i widoczność są dobre, Twój wysiłek zostaje sowice nagrodzony! 🙂 Widok północnej ściany Giewontu, pozostałych szczytów Tatr, a także pięknej panoramy Zakopanego i Podhala – bezcenne.
Szlak na Sarnią Skałę z Doliny Strążyskiej liczy 3,5 km, suma podejść 467 m i zajmuje ok 1,5 godziny – choć mniej doświadczeni piechurzy powinni zarezerwować więcej czasu. Wrócić możesz tą samą drogą, albo czarnym, a następnie żółtym szlakiem przez Dolinę Białego do Drogi pod Reglami (ponownie szlak czarny), którą wrócisz na parking przy Dolinie Strążyskiej.
Sarnia Skała – szlak przez Dolinę Białego
Wejście do Doliny Białego, znajduje się w Zakopanem, nieopodal kompleksu skoczni narciarskich. Samochód możesz zaparkować go właśnie w tym miejscu (wzdłuż ul. Bronisława Czecha) – jeśli będziesz mieć szczęście, uda się nawet zaparkować na parkingu bezpłatnym. Pod skocznię dotrzesz również lokalnymi busami, bądź pieszo z Zakopanego.
Początek doliny znajduje się ok. 0,5 km od Wielkiej Krokwi przy Drodze pod Reglami. Dojdziesz do niej wąską ścieżką wzdłuż wyciągu krzesełkowego aż do ściany lasu. Po kilku minutach dochodzisz do skrzyżowania z żółtym szlakiem, co oznacza początek Doliny Białego. W tym miejscu znajduje się budka w której kupisz bilet TPN. Są też toalety typu toy-toy.
Dolina Białego położona jest pomiędzy szczytami Sarnia Skała i Krokiew. Swą nazwę bierze od Białego Potoku, cieku o największym średnim spadku w Tatrach – woda porusza się tu ze średnim spadkiem 187 m/km. Tworzą się na nim kaskady i kotły eworsyjne czyli przegłębienia w dnie, zwykle u podnóża wodospadu. Potok swą nazwę zawdzięcza białym wapieniom na dnie doliny, bądź pianie która tworzy się na powierzchni pod wpływem pędzącego nurtu.
Z uwagi na walory przyrodnicze, doliną wiedzie ścieżka im. prof. Stanisława Sokołowskiego (inicjatora TPN), mająca 11 punktów.
Początkowo trasa prowadzi dnem doliny, blisko potoku, wielokrotnie go przecinając. Stąd na trasie wiele drewnianych mostków, kaskady, niemal pionowe ściany dookoła, czasem miejsca do odpoczynku. Po drodze mijasz zamkniętą kratą sztolnię, wykutą na początku lat 50-tych XX wieku przez Rosjan, którzy mieli nadzieję na wydobywanie stamtąd złóż uranu. Nadzieje okazały się płonne, więc w 1955r. prace zostały zakończone.
Po ok. 2 km wędrówki żółtym szlakiem (ok. 45 min) docierasz do Sarniego Wodospadu, który jest końcem Doliny Białego. Tuż przed nim łagodna dotąd trasa ostro pnie się w górę po skalnych stopniach. Od tego miejsca rozpoczyna się bardziej wymagające podejście w stronę Ścieżki nad Reglami i Czerwonej Przełęczy.
Żółtym szlakiem kontynuujesz wędrówkę aż do Ścieżki nad Reglami. Tu na skrzyżowaniu szlaków, odbijasz w prawo na ten o kolorze czarnym. Stąd zmierzasz wprost na Czerwoną Przełęcz, a z niej na Sarnią Skałę, szlakiem jak przy podejściu z Doliny Strążyskiej.
Sarnia Skała – szlak z Doliny Białego liczy 3,3 km, suma podejść to 456 m, według mapy zajmuje 1 godzinę 40 minut. Czas przejścia jest oczywiście względny, zależny od tego ile czasu poświęcisz na odpoczynek i podziwianie otaczającej przyrody. A przecież dla tych widoków się wspinamy.
Wrócić możesz tą samą drogą lub przez Dolinę Strążyską.
Szlak na Sarnią Skałę z Kuźnic
Wyruszając z Kuźnic na Sarnią Skałę wybierasz szlak niebieski. Trasa rozpoczyna się na wysokości 1024 m. Wkraczasz na brukowaną granitowymi kamieniami Drogę Brata Alberta, która rozpoczyna się nieopodal kolejki na Kasprowy Wierch i prowadzi z Kuźnic do hotelu PTTK na Kalatówkach. Droga powstała w latach 1938-1939, na przyjazd prezydenta Ignacego Mościckiego. Jej nazwa pochodzi od św. brata Alberta Chmielowskiego, zakonnika który poświęcił życie ubogim, prowadził przytułki dla bezdomnych, założył zgromadzenia zakonne albertynów i albertynek.
Po pokonaniu niespełna 1 km, niebieski szlak prowadzi koło Zakonu Albertynek z pustelnią brata Alberta. Jest to jedyny taki zespół budowli sakralnych w Tatrach. Znajduje się tam również kaplica Św. Krzyża, a także kamienna studzienka, z której tryska źródlana, zdatna do picia woda. W miejscu tym bywał między innymi Stefan Żeromski, który w klasztorze, umieścił scenę powieści „Nawracanie Judasza”. Poświęć kilka minut, na zwiedzenie tych obiektów – są udostępnione turystom.
Podążając dalej niebieskim szlakiem, napotykasz kasę, gdzie kupisz bilet do Tatrzańskiego Parku Narodowego. Tuż przed skrajem polany Kalatówki, dochodzisz do Ścieżki nad Reglami oznaczonej czarnym szlakiem. Nazwa polany pochodzi od nazwiska dawnych właścicieli, Kalatów. Jej szczególną atrakcją są kwitnące wiosną krokusy.
Z tego miejsca, chętni mogą, odbijając z trasy, wspiąć się do hotelu PTTK na Kalatówkach, by odpocząć i posilić się. Spod budynku roztacza się piękny widok na Kasprowy Wierch.
Jeśli jednak nie czujesz takiej potrzeby, kontynuuj trasę czarnym szlakiem, Drogą nad Reglami. Od tego miejsca, do szczytu Sarniej Skały jest ok. 3,5 km z przewyższeniem wynoszącym ok. 370 m. Trasa przez przełęcz Białego prowadzi gęstym świerkowym lasem do skrzyżowania ze szlakiem żółtym wiodącym od Doliny Białego. Trzymając się czarnej barwy szlaku, zmierzasz na Czerwoną Przełęcz, a z niej na Sarnią Skałę.
Trasa na Sarnią Skałę z Kuźnic liczy 4,8 km, suma podejść to 531 m, orientacyjny czas przejścia to ok. 2h15 min. Wrócić możesz tą samą drogą lub przez Dolinę Białego.
Sarnia Skała – najkrótsza trasa
Szlaki na Sarnią Skałę zarówno z Doliny Strążyskiej jak i z Doliny Białego mają niemal identyczną długość i przewyższenie.
Za najłatwiejszy szlak na Sarnią Skałę uznaję trasę z Doliny Białego, bo przewyższenie zdobywasz stopniowo, a więc bardziej łagodnie.
Wszystkie opisane warianty tras, przechodzą przez Czerwoną Przełęcz, tylko od przeciwnych stron. Możesz więc połączyć je w pętlę, podziwiając uroki zarówno Doliny Białego, jak i Doliny Strążyskiej. Gorąco zachęcam do tego wariantu – pozwoli Ci uniknąć znużenia powrotu tą samą trasą, a jednocześnie zaliczyć możliwie najwięcej atrakcji.
Obydwie doliny łączy Droga pod Reglami, bez względu więc na to z którego miejsca zaczynasz swoją wyprawę i jakim środkiem transportu docierasz, możesz bez trudu wrócić w to samo miejsce, nie powtarzając trasy. Pętla ma 8 kilometrów i powinna zająć około 3,5 godziny.
Sarnia Skała zimą
Sarnia Skała jest dobrym celem wędrówki również zimą pod warunkiem, że pogoda jest dobra. Wędrowanie w dolinach, gdzie przewyższenia są niewielkie, nie powinno stanowić problemu.
Zanim wyruszysz, koniecznie sprawdź aktualną prognozę pogody i komunikaty o zagrożeniu lawinowym. Zagrożenie lawinowe występuje na trasie z Kalatówek, najbezpieczniej wybrać więc szlak na Sarnią Skałę z Doliny Strążyskiej. Komunikat lawinowy w Tatrzańskim Parku Narodowym możesz sprawdzić tutaj.
Nawet na łatwiejszych szlakach w Tatrach niezbędne są:
- ciepłe, wodoodporne buty
- stuptuty (ochraniacze na buty i nogawki)
- raczki lub raki
- ciepła, warstwowa odzież.
W nagrodę za wysiłek, otrzymujesz niepowtarzalne widoki – oryginalne śnieżne czapy na ścianach wąwozu, lodospady, ośnieżone szczyty.
Sarnia Skała z dzieckiem
Sarnia Skała jest dobrym miejscem na wycieczkę z dzieckiem. Nie ma tu typowych dla wyższych partii Tatr trudności jak np. łańcuchy, bardzo długie podejścia, można więc uznać wyprawę za stosunkowo bezpieczną.
Dziecko w wieku szkolnym lub zaprawione w górskich wędrówkach powinno poradzić sobie z całością trasy samodzielnie. Młodsze lub mniej doświadczone może wymagać pomocy przy pokonywaniu bardziej wymagających odcinków trasy. Dzieci mogą być też zainteresowane nie tyle samym celem wyprawy, co atrakcjami mijanymi w trakcie wędrówki – wodospadami, głazami, turniami.
Czy należy ruszać na Sarnią Skałę z maluszkiem w nosidełku? Zależy to od sprawności rodziców (lub opiekunów) i ich górskiego doświadczenia, więc ocenę pozostawiam Tobie. 😉
Zakopane – noclegi
Żeby ułatwić Ci znalezienie noclegu w Zakopanem, wybrałam na Booking.com wysoko oceniane miejsca z różnych półek cenowych. Każdy z tych noclegów ma świetne opinie i zdjęcia oddające faktyczny stan pomieszczeń.
Linki do noclegów na bookingu w tym poście są linkami afiliacyjnymi. To znaczy, że jeśli zarezerwujesz pobyt korzystając z mojego linka, ja dostanę drobną prowizję bez różnicy w cenie dla Ciebie. Jeśli z nich skorzystasz, serdecznie dziękuję! 🙂
dorota
Top Hostel Pokoje Gościnne – dobrze wyposażony hostel położony na Krupówkach. Oprócz lokalizacji, goście chwalą również przyjemną atmosferę, czystość obiektu, ogólnodostępną kuchnię i śniadania serwowane już od 6 rano.
Willa Leluja – znajdziesz tam zarówno apartamenty, jak i pokoje dwuosobowe. Goście cenią sobie jej lokalizację – blisko centrum Zakopanego, a jednocześnie w cichej i spokojnej okolicy. Apartamenty są nowe i w pełni wyposażone. Z okien rozciągają się piękne widoki na Tatry.
Nosalowy Park Hotel & Spa – szukasz luksusowego hotelu ze SPA w Zakopanem? Ten pięciogwiazdkowy hotel znajduje się niedaleko Krupówek, więc spacerem dotrzesz na słynny deptak. Goście chwalą smaczne i urozmaicone śniadania oraz wygodne, dobrze wygłuszone pokoje.
Willa Na Grani – Ten pensjonat położony jest w wyjątkowym miejscu – przy punkcie widokowym „Droga na Gubałówkę”, skąd rozciągają się piękne widoki na Tatry. Goście cenią sobie ciszę i spokój, a także przestronne pokoje z elementami góralskiego stylu.
Hej! Czy wiesz, że jeśli ten post był dla Ciebie pomocny, możesz mi postawić za niego kawę? Z góry dziękuję! 🙂
Dorota
Sprawdź też:
Łatwe szlaki w Tatrach. 5 propozycji tras dla początkujących.
Opis szlaków na Czerwone Wierchy.
Opis szlaku na Morskie Oko. Wejście z Palenicy Białczańskiej.
Opis szlaku na Rysy oraz na inne szczyty Korony Gór Polski
Szlak na Kościelec. Jak trudna jest trasa na polski Matterhorn?
Zakopane: 10 atrakcji, które warto zobaczyć.
A jeśli spodobał Ci się ten post, udostępnij go w swoich mediach społecznościowych lub prześlij osobie, z którą planujesz wyjazd 🙂 Zaobserwuj mnie też na Instagramie @weekendówka. Dzięki!!
