Szlak na Czerwone Wierchy. Opis trasy przez najpiękniejsze szczyty Tatr Zachodnich.

czerwone wierchy kopa kodracka

Uwielbiam Czerwone Wierchy. Dla mnie to najpiękniejszy i najciekawszy ze szlaków Tatr Zachodnich. Przeszłam tę trasę dwa razy i z każdym przejściem wiążą się dobre wspomnienia.

Za pierwszym razem pokonałam szlak na Czerwone Wierchy z przyjaciółmi. Była połowa września, masywy gór były pokryte rdzawym kolorem, było słonecznie i miło. Za drugim razem wybrałam się w Tatry sama pod koniec września. Akurat było całotygodniowe załamanie pogody. W dolinach padał deszcz ze śniegiem, powyżej ok. 1500 metrów śnieg sięgał połowy łydki. Tylko jednego dnia było słonecznie i właśnie wtedy przeszłam cały szlak. Byłam bardzo z siebie dumna i zadowolona z cudownej pogody i pięknych widoków.

Czerwone Wierchy to najpopularniejszy szlak w Tatrach Zachodnich. I nic w tym dziwnego – ta trasa robi wrażenie, a nie potrzeba mieć wysokogórskiego doświadczenia ani specjalistycznego sprzętu, żeby zdobyć te cztery malownicze wierzchołki.

A teraz chodź, opowiem Ci o Czerwonych Wierchach.

Sprawdź też inne widokowe i łatwe szlaki w Tatrach.

Szlaki na Czerwone Wierchy

Czerwone Wierchy – ciekawostki i informacje praktyczne

  • Czerwone Wierchy to masyw górski w skład którego wchodzą cztery szczyty: Ciemniak (2096 m n.p.m.), Krzesanica (2122 m n.p.m.), Małołączniak (2096 m n.p.m.) oraz Kopa Kondracka (2005 m n.p.m.).
  • Czerwone Wierchy są częścią Tatrzańskiego Parku Narodowego (TPN). Wstęp jest płatny. Bilety można kupić w budkach (można płacić kartą) przy wejściu na szlak lub przez Internet tutaj (link).
  • Nazwa Czerwonych Wierchów pochodzi od rdzawej barwy ich stoków. Ten piękny czerwono-brązowy kolor nadaje roślina o nazwie sit skucina, która często już w połowie lata zaczyna charakterystycznie barwić stoki.
  • Z punktu widzenia pieszego Czerwone Wierchy są trawiaste, łagodne i zaokrąglone. Warto jednak zauważyć, że poniżej zbocza często zaczynają się strome, kilkusetmetrowe urwiska.
  • Na zboczu Małołączniaka znajduje się druga pod względem wielkości jaskinia w Polsce – Śnieżna Studnia. Jej łączna długość wynosi ponad 14 kilometrów, jednak każdego roku odkrywane są jej kolejne części.
  • Szlak można rozpocząć w Kirach lub Kuźnicach.
  • Przy wejściu na szlak w Kirach znajdują się parkingi prywatne. Nie ma możliwości wcześniejszej rezerwacji miejsc. Od strony Kuźnic znajdziesz kilka parkingów, również z możliwością rezerwacji miejsc.
  • Jeśli planujesz przejście szlakiem na Czerwone Wierchy w sezonie letnim lub w weekend, warto przyjechać jak najwcześniej (na pewno przed 8 rano), żeby uniknąć tłumów na szlaku i nie schodzić po ciemku. Trasa na Czerwone Wierchy jest długa.
  • Na trasie pętli, która zaczyna i kończy się w Kirach nie ma schroniska – cały prowiant niesiesz w plecaku.
  • W wersji trasy z Kuźnic do Kir (lub odwrotnie) na trasie będziesz mieć schronisko PTTK na Hali Kondratowej.

Zakopane – Kiry bus

Do początku szlaku na Czerwone Wierchy można dojechać tylko prywatnymi busami, które kursują z dworca autobusowego w centrum miasta przy ulicy Kościuszki 22. Na dworcu szukaj busa z tabliczką „Dolina Kościeliska”.

W sezonie letnim busy kursują codziennie od 6:30 rano. Rozkład jazdy busów znajdziesz tutaj (link). Warto wspomnieć o tym, że kierowcy zwykle nie odjeżdżają zgodnie z rozkładem. Najczęściej czekają aż zapełni się busik (trwa to kilka minut) i wtedy ruszają.

Dojazd do Kir zajmuje około 20 minut, jeśli nie ma korków.

Nie ma podziału na bilety ulgowe i bilety normalne. Wszystkie przejazdy są w tej samej cenie. Płatności dokonuje się przy wysiadaniu, wyłącznie gotówką – najlepiej odliczoną.

W Zakopanem (jak i zresztą całym Podhalu) funkcjonuje rozbudowana sieć prywatnych przewoźników, można bez problemu dojechać w dowolne miejsce. W sezonie letnim i podczas długich weekendów busy kursują bardzo często, zwłaszcza do wylotów popularnych dolin, basenów termalnych, pod wyciągi i kościoły, a nawet pod popularne hotele.

Szlak na Czerwone Wierchy – wejście z Kir – pętla

Powyżej przedstawiona propozycja trasy na Czerwone Wierchy świetnie sprawdzi się dla zmotoryzowanych, którzy zostawią samochód na parkingu w Kirach.

Jeśli będziesz poruszać się busem, możesz z Czerwonych Wierchów zejść żółtym, a następnie niebieskim szlakiem do Kuźnic. Jest to również ciekawa trasa, a miniesz po drodze schronisko na Hali Kondratowej.

Dolina Kościeliska – Ciemniak

Początek trasy na Czerwone Wierchy wiedzie zielonym szlakiem przez malowniczą Dolinę Kościeliską. Po krótkim i przyjemnym spacerze pojawia się rozwidlenie szlaków na Cudakowej Polanie (952 m n.p.m). Skrecając. w lewo wchodzisz na szlak czerwony, który zaprowadzi Cię prosto na Czerwone Wierchy.

Do pierwszego szczytu sławnej czwórki – Ciemniaka – masz około 4 godziny podejścia.

Podejście robi się bardziej strome, można głęboko odetchnąć czystym tatrzańskim powietrzem 😉 W zasadzie aż do Czerwonych Wierchów będzie już tylko pod górę.

Twój wysiłek nagradzają cudne widoki Tatr Zachodnich – jest pięknie praktycznie od samego początku.

Po ok. 3,5 godzinach wspinaczki dochodzisz do rozwidlenia szlaków na Chudej Przełączce (1850 m n.p.m.). Jest to świetne miejsce na odpoczynek. Przy rozwidleniu znajduje się duża skała o wdzięcznej nazwie Piec.

Za Piecem pojawiają się drewniane schody i w końcu pomiędzy kosówką możesz dostrzec sylwetkę Ciemniaka. Wydaje się, że stąd na szczyt zostało już tylko parę kroków, ale jednak nie. Do zdobycia Ciemniaka zostało jeszcze około 50 minut podejścia.

Szlak przez Czerwone Wierchy

Gdy w końcu zdobywasz pierwszy ze Szczytów Czerwonych Wierchów cały wysiłek zostaje wynagrodzny z nawiązką. Widoki są przepiękne! Moim zdaniem, panorama z Ciemniaka (2096m n.p.m.) jest najbardziej malownicza ze wszystkich innych szczytów Tatr Zachodnich.

A przed Tobą osławiona trasa przez Czerwone Wierchy.

Po krótkim 15-minutowym spacerze granią docierasz na drugi szczyt – Krzesanicę (2122m n.p.m.). Jest to najwyższy szczyt Czerwonych Wierchów. Jej północna strona robi wrażenie – skaliste ściany opadają pionowo 200 metrów w dół do Mułowego Kotła. Po drugiej stronie, stok Krzesanicy jest łagodny i trawiasty.

Z Krzesanicy do Małołączniaka (2096m n.p.m.) jest zaledwie 20 minut wędrówki. Podążając czerwonym szlakiem masz okazję podziwiać wspaniałe tatrzańskie panoramy.

Już po 25 minutach zdobywasz ostatni szczyt Czerwonych Wierchów – Kopę Kondracką (2005 m n.p.m.).

Przejście granią Czerwonych Wierchów zajmuje około godziny. Nie ma stromych podejść, wędrówka jest przyjemna. Można robić zdjęcia i cieszyć oczy.

Miejscami na szlaku jest sporo drobnych kamieni, jeśli lubisz używać kijków trekkingowych, na tym szlaku z pewnością ułatwią wędrówkę.

Powrót przez Dolinę Małej Łąki

Czas na pożegnanie się z Czerwonymi Wierchami. Przed Tobą jeszcze dość długa wędrówka i sporo malowniczych widoków.

Schodzisz szlakiem żółtym. Po ok. 40 minutach docierasz do rozwidlenia szlaków na Kondrackiej Przełęczy (1725 m n.p.m.).

Stąd na Giewont (1894 m n.p.m.) jest tylko pół godziny wędrówki. Jeśli masz czas i siły, warto podejść niebieskim szlakiem na słynnego Śpiącego Rycerza. Plusem tej decyzjii jest fakt, że późnym popołudniem na Giewoncie będzie mało turystów. Pamiętaj jednak, że wejście na Giewont wydłuży trasę o godzinę.

Po ok. godzinie marszu dochodzisz do urokliwej Wielkiej Polany Małołąckiej – kolejne miejsce na zrobienie fantastycznych górskich zdjęć.

Na rozwidleniu szlaków wybierasz kolor czarny – jest to fragment Ścieżki Nad Reglami.

Po ok. 20 minutach wędrówki docierasz na Przysłop Miętusi (1189 m n.p.m.). Jest trochę podejścia, ale warto – Przysłop Miętusi to malownicza polana, o tej porze dnia cicha i spokojna.

Z Przysłopu Miętusiowego ja zdecydowałam się zejść czerwonym szlakiem do Drogi Pod Reglami, bo lubię wracać inną trasą 🙂 Zejście zajmuje ok. godziny.

Docierasz do rozwidlenia szlaku Staników Żleb i stamtąd już tylko 15 minut spaceru Drogą Pod Reglami do Kir.

Jeśli następnego dnia chcesz znowu iść w góry, ale czujesz, że Twoje nogi będą woleć krótsze trasy, sprawdź te propozycje łatwych szlaków w Tatrach.

Szlak na Czerwone Wierchy z Kuźnic do Kir

Drugą opcją pokonania szlaku przez Czerwone Wierchy jest rozpoczęcie wędrówki w Kuźnicach i zakończenie jej w Kirach (lub odwrotnie). Ta opcja jest nieco łatwiejsza – będziesz mieć do pokonania ponad dwa kilometry mniej, różnica wysokości będzie też mniejsza.

W tej wersji trasę rozpoczniesz pod dolną stacją kolejki na Kasprowy Wierch. Odszukaj niebieski szlak i rusz nim w kierunku schroniska PTTK na Hali Kondratowej. Od schroniska możesz ruszyć albo szlakiem zielonym na przełęcz pod Kopą Kondracką (1863 m n.p.m.), albo kontynuować podejście szlakiem niebieskim do Kondrackiej Przełęczy (1725 m n.p.m.). Oba podejścia są dość intensywne. Ja szłam zakosami szlakiem zielonym.

Po dotarciu do przełęczy czeka Cię jeszcze podejście na szczyt Kopy Kondrackiej. Ale towarzyszyć Ci będą już wspaniałe widoki. Dalej trasa prowadzi przez Małołączniak, Krzesanicę do Ciemniaka, skąd czeka Cię długie zejście do Doliny Kościeliskiej – jak opisałam wyżej.

Czerwone Wierchy z dzieckiem

Super pomysł, ale z dzieckiem starszym, w wieku szkolnym.

Na Czerwone Wierchy nie dostaniesz się z wózkiem, a wnieść małe dziecko w nosidle wydaje mi się trudne, nawet jeśli mocno skrócisz trasę.

Przejście szlaku na Czerwone Wierchy ze starszym dzieckiem jest fajnym pomysłem na ciekawą wycieczkę, zwłaszcza, że z każdego szczytu Czerwonych Wierchów schodzi szlak w dół i w razie zmęczenia lub innych trudności można trasę znacząco skrócić.

Niektórzy rodzice wchodzą z dziećmi z Kir na Chudą Przełączkę (5,5 km w jedną stronę), skąd rozciąga się już piękny widok. Z niej można zejść z powrotem tą samą drogą lub w dłuższej wersji zejść do Doliny Tomanowej i przez schronisko Ornak wrócić do punktu wyjścia. Taka wersja trasy ma 16,5 km (link do mapy), więc również jest trudna dla małych dzieci.

Czerwone Wierchy zimą

Jak już wspomnaiałam na początku posta, kiedyś we wrześniu zdarzyło mi się zastać zimę na Czerwonych Wierchach. To pokazuje jak bardzo nieprzewidywalna jest pogoda w Tatrach.

Główne zagrożenia zimą na szlaku Czerwonych Wierchów:

  • oblodzenie ścieżek
  • lawiny
  • mgła
  • ostre słońce i odbijające się od śniegu promienie UV
  • silny wiatr
  • mróz

Choć Czerwone Wierchy są technicznie łatwe do zdobycia, na ich terenie zdarzały się wypadki. Zimą szczyty te bardzo często pokrywa gęsta mgła, która może powodować zboczenie ze szlaku oraz wypadki.

Warto zwrócić uwagę, że między Ciemniakiem i Krzesanicą jest miejsce eksponowane, w którym przy oblodzeniu można się ześlizgnąć. Wychodząc zimą na Czerwone Wierchy należy zabrać raki oraz czekan turystyczny (i umieć się nimi posługiwać). Nawet we wrześniu warto nosić ze sobą chociaż raczki w razie, gdyby pogoda Cię zaskoczyła.

Czerwone Wierchy zimą są zdradliwe, zwłaszcza przy załamaniu pogody. Szczyty są obłymi kopułami pozbawionymi punktów orientacyjnych. We mgle i przy zatartych wiatrem śladach, nie widząc zasypanych śniegiem znaków ani innych szczytów, poruszasz się praktycznie po omacku. Łatwo wtedy zejść nad któreś z pionowych urwisk, albo poślizgnąć się na stromym zboczu i zjechać nad to urwisko na pupie.

Opisy wypadków i akcji ratunkowych z Czerwonych Wierchów są świetnie opisane w książce „Wołanie w górach”.

Zerknij również na poradnik o górskich wędrówkach zimą tutaj (link).

Przy zagrożeniu lawinowym omijaj szlaki w Tatrach szerokim łukiem, jeśli nie masz odpowiedniej wiedzy i przeszkolenia. Komunikat lawinowy w Tatrzańskim Parku Narodowym możesz sprawdzić tutaj.

Podsumowując, Czerwone Wierchy zimą są dla średniozaawansowanych, którzy podstawy zimowej turystyki tatrzańskiej już poznali.

Zakopane – noclegi

Aby ułatwić Ci organizację wycieczki w Tatry, wybrałam wysoko oceniane noclegi w Zakopanem w dogodnych lokalizacjach. Każde z tych miejsc jest ładnie urządzone i chwalone przez gości. Wyszukałam noclegi w Zakopanem z różnych półek cenowych.

Linki do noclegów na bookingu w tym poście są linkami afiliacyjnymi. To znaczy, że jeśli zarezerwujesz pobyt korzystając z mojego linka, ja dostanę drobną prowizję bez różnicy w cenie dla Ciebie. Jeśli z nich skorzystasz, serdecznie dziękuję! 🙂

dorota

Hostel 1902 – ładny hostel położony w centrum Zakopanego na Krupówkach. Oprócz lokalizacji goście zachwaląją czystość obiektu i wyposażenie pokoi, a także miły i uprzejmy personel.

Willa Leluja – doskonała opcja dla osób, które potrzebują apartamentu (ale są też dostępne pokoje dwuosobowe). Goście doceniają położenie Willi blisko centrum, a jednocześnie ciszę i spokój okolicy. Apartamenty są nowe i dobrze wyposażone. Piękne widoki z okna na Tatry.

Nosalowy Park Hotel & Spa – świetna opcja jeśli szukasz komfortu w luksusowym hotelu ze SPA. Ten wygodny pięciogwiazdkowy hotel usytuowany jest blisko Krupówek, można bez problemu dojść piechotą na słynną ulicę Zakopanego. Goście doceniają urozmaicone śniadania i dobrze wygłuszone, przestronne pokoje.

Willa Na Grani – ładny pensjonat zlokalizowany przy punkcie widokowym „Droga na Gubałówkę”. Z okien roztacza się przepiękny widok na Tatry. Goście zachwalają cichą i spokojną okolicę, a także nowoczesne pokoje urządzone z góralskim akcentem.

Hej! Czy wiesz, że jeśli ten post był dla Ciebie pomocny, możesz mi postawić za niego kawę? Z góry dziękuję! 🙂

Dorota
Postaw mi kawę na buycoffee.to

Sprawdź też:

Szlak na Kościelec. Jak trudna jest trasa na polski Matterhorn?

Opis szlaku na Morskie Oko. Wejście z Palenicy Białczańskiej.

Opis szlaku na Rysy oraz na inne szczyty Korony Gór Polski

Łatwe szlaki w Tatrach. 5 propozycji tras dla początkujących.

Zakopane: 10 atrakcji, które watro zobaczyć

Stare Miasto w Krakowie. Jakie atrakcje trzeba zobaczyć?

Szlak Orlich Gniazd. Jak przejść pieszo wzdłuż najpiękniejszych warowni jurajskich w 6-8 dni bez namiotu?

A jeśli spodobał Ci się ten post, udostępnij go w swoich mediach społecznościowych lub prześlij osobie, z którą planujesz wyjazd 🙂 Zaobserwuj mnie też na Instagramie @weekendówka. Dzięki!! 🙂

One thought on “Szlak na Czerwone Wierchy. Opis trasy przez najpiękniejsze szczyty Tatr Zachodnich.

  • Reply thecgla 6 października, 2023 at 11:14 am

    Artykuł bardzo przydatny, szczególnie dla osób planujących wycieczkę w rejon Czerwonych Wierchów. Szczegółowe opisy szlaków są bardzo pomocne i dobrze zilustrowane zdjęciami. Podoba mi się również, że autor uwzględnił informacje na temat trudności poszczególnych tras. Polecam!

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *